Kenmerken

 

• Lichaamslengte: 70 - 100 cm

• Gewicht: 7-18 kg

• Levensverwachting: 19 jaar

• Verspreiding: Afrika

• Habitat: open savanne, natte gebieden aan de rand van moerassen of meren

• Soort: niet bedreigd

 

systematiek

 

• Klasse: Zoogdieren

• Orde: roofdieren

• Familie: katten

• Geslacht: Leptailurus

• Soort: Serval (Leptailurus serval)

 

 

Uiterlijk

De vacht van de serval is meestal geelbruin met zwartbruine vlekken. De kleur van de korte en dichte vacht varieert echter sterk. De bouw van de serval is erg slank. Door de slanke lichaamsvorm en de zeer lange poten lijkt de serval op een klein luipaard. Door zijn lange poten kan hij over de begroeiing in de steppen heen kijken (hoge grassen!). In tegenstelling tot bijvoorbeeld de caracal zijn de voorpoten van de serval langer, niet de achterpoten. De caracal gebruikt zijn lange achterpoten om bijzonder hoog te kunnen springen, de serval heeft zijn langere voorpoten om beter uit te kijken over het hoge gras. Zijn oren zijn bijzonder interessant: geen enkele andere kattensoort heeft oren die zo groot zijn als de serval, ze zijn erg fijn en lang en hun binnenste randen raken bijna de kruin.

​

voortplanting en ontwikkeling

Servals leven solitair, mannetjes en vrouwtjes ontmoeten elkaar alleen tijdens de paartijd – van februari tot maart. Na het paren vertrekt het mannetje direct en laat de rest van het werk aan het vrouwtje over. De draagtijd is 65 tot 75 dagen. Om te bevallen trekt het vrouwtje zich terug op een beschutte plek, zoals een verlaten hol van een ander dier. Daar baart hij twee tot vijf jonge dieren. De jongen zijn blind bij de geboorte en openen hun ogen pas na negen dagen.

De nestkrakers brengen de eerste vier tot vijf weken ondergedoken door. Pas geleidelijk beginnen ze hun moeder te vergezellen op uitstapjes naar het platteland. Op de leeftijd van ongeveer twee en een half jaar worden de servals geslachtsrijp. Pas daarna worden de vrouwtjes door de moeder verdreven zodat ze op zoek kunnen gaan naar een eigen territorium.

​

levensstijl en gedrag

De serval is een eenling. Hij jaagt meestal in de schemering. Hij dwaalt het liefst door dichte wirwar van planten en allerlei soorten kreupelhout - hoe dichter en "ondoorzichtiger", hoe beter. In dit terrein, waar hij net met het puntje van zijn neus overheen torent, zijn zijn "superoren" natuurlijk een voordeel. Hiermee kan hij zelfs de zwakste geluiden horen, bijvoorbeeld het rondscharrelen van een vogel op de grond of het krabben van een knaagdier in zijn hol. Hij kan ook kleine knaagdieren vinden in hun holen onder de grond en ze met zijn klauwen uit hun schuilplaats trekken. Het sluipt meestal stilletjes naar boven zonder opgemerkt te worden, en valt dan zijn slachtoffer aan op korte afstand. Hij zal kleinere knaagdieren vaak bewusteloos slaan met een paar harde klappen van zijn voorpoten voordat hij ze doodt met een welgemikte beet.

 

voeding

Het dieet van de serval bestaat voornamelijk uit vissen, vogels en kleine knaagdieren. Om bij de vogels te komen, springt hij in de lucht en klappert met zijn poten naar ze. Om de knaagdieren in hun ondergrondse holen te bereiken, gebruikt hij zijn uitstekende gehoor. Het eet ook af en toe amfibieën en reptielen. Servals spelen meestal met hun slachtoffers voordat ze ze uiteindelijk opeten. De drang om te spelen lijkt altijd groter te zijn dan de honger. Bijna 50 procent van alle uitstapjes is succesvol, wat een zeer hoge waarde is voor katten.

​

Gemeten in verhouding tot zijn lichaam en hoofdmaat, heeft de serval de grootste oren van alle katten!